“သမၼတႀကီးထမင္းငတ္မွာစိုးလို႔ပါ”

 ၂၀၁၄ ခု ေမလ ၁၄ ရက္ေန႔ထုတ္ျမန္မာပို႔စ္ အပတ္စဥ္ ဂ်ာနယ္တြင္ ေဖၚျပထားေသာ (ေရႊလုပ္သား ပင္တိုင္ သတင္းေထာက္ ေမာင္ေပၚထြန္း ေရးသားသည့္ ေဆာင္းပါးအား) အြန္လိုင္း ပရိတ္သတ္မ်ား ဖတ္ရႈႏိုင္ရန္ေဖၚျပအပ္ပါသည္။ 

ကေလးေတြကိုေျမေတာင္ေျမွာက္ေပးတာဟာ အနာဂတ္ကိုတည္ေဆာက္ျခင္းျဖစ္တယ္ အလုပ္မ်ား ရင္ ထမင္းငတ္တယ္(အလုပ္မ်ား၍ ထမင္းအခ်ိန္မွန္မစားသံုးရန္ႏိုင္ျခင္းကိုဆိုလိုသည္) ဦးသိန္းစိန္  အလုပ္ မ်ားၿပီး ထမင္းငတ္မွာစိုးလို႔ေျပာရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

အခန္း(၁)

      ဒီရက္ပိုင္းအတြင္းမွာ ကင္းေထာက္လူငယ္၊ ဘက္စံုထူးခၽြန္လူငယ္ေတြ၊ လူရည္ခၽြန္လူငယ္ေတြ စခန္းခ် ၾက တဲ့ေနရာေတြကို ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတႀကီး ဦးသိန္းစိန္က ကင္းေထာက္ခ်ဳပ္ ဆိုတဲ့ ရာထူး ႀကီးနဲ႔ကိုသြား ေရာက္ ေတြ႔ဆံုတာေတြကို အစိုးရထုတ္သတင္းစာေတြမွာဖတ္ရႈရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္ ႀကံဳခဲ့ တာေလး ကို ေရးျပခ်င္လာတယ္။

          က်ေနာ္လူငယ္အရြယ္  ၁၉၈၀ ျပည့္လြန္ႏွစ္ေတြမွာ လမ္းစဥ္လူငယ္သင္တန္း၊ အရံမီးသတ္သင္ တန္း နဲ႔ ေရွ႕ဦးသူနာျပဳသင္တန္းေတြကို ေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္ရက္ေတြမွာ တက္ေရာက္ သင္ၾကားၾကရပါ တယ္။ အလားတူ ၁၉၈၁ ႏွစ္မွာ အ,သံုးလံုးျပၾကရၿပီး၊ ၁၉၈၃  မွာ  သန္ေခါင္စါရင္း ေကာက္ခံေပးခဲ့ၾကရပါ တယ္။  ၁၉၈၄ ခုႏွစ္မွာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ မဂၤလာဒံုမွာရွိတဲ့ ဗဟိုႏိုင္ငံေရးတကၠသိုလ္ သို႔ တစ္ႏိုင္ငံလံုးတစ္ၿမိဳ႕နယ္ ကို တစ္ေယာက္က်စီ ေရြးခ်ယ္ခံရၿပီးေတာ့ လမ္းစဥ္လူငယ္(ေက်းလက္) ေခါင္းေဆာင္သင္တန္း အမွတ္ စဥ္(၁၂) ကိုတက္ေရာက္ခြင့္ႀကံဳခဲ့ပါတယ္။

              လူငယ္ဘ၀ သင္တန္းေပါင္းစံုတက္ေရာက္ဖူးတဲ့အျပင္ ဗဟိုႏိုင္ငံေရးတကၠသိုလ္မွာ၂လနီးပါး တက္ေရာက္ရာမွာေတာ့ ႏိုင္ငံေရးသေဘာတရားေတြနဲ႔ တစ္ႏိုင္ငံလံုးက တိုင္းရင္းသားေပါင္းစံု၊ အလႊာစံုက လူငယ္ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ စီမံခန္႔ခြဲမႈ တာ၀န္ယူမႈ တာ၀န္ခံမႈေတြကိုပါေန႔စဥ္လက္ေတြ႔ က်င့္သံုးၾကပါ တယ္။  အၿပိဳင္အဆုိင္ႀကိဳးစားၾကရပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ကမာၻေပၚမွာ ေပၚေပါက္ခဲ့သမွ် အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္ေတြ အျပင္ လက္ရွိအုပ္ခ်ဳပ္စနစ္ေတြကိုပါသင္ၾကားရတာေၾကာင့္  စာသင္ခန္းထဲမွာမရရွိဖူးတဲ့ အေထြေထြ ဗဟုသုတ ေတြ အေျမာက္အျမား က်ေနာ္တို႔လူငယ္ေတြ ရရွိခဲ့ပါတယ္။

             သင္တန္းကာလအတြင္းမွာ ေလ့လာေရးေတြ စခန္းခ်ဘာသာရပ္ေတြအျပင္ ပရိတ္သတ္ေရွ႕မွာ ေဟာေျပာနည္းကို ညေနတိုင္း ေခါင္းစဥ္အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ေဟာေျပာၾကရပါတယ္။ လူငယ္ဘ၀မွာ အသိဉာဏ္ ေတြကို အထူးပြင့္လင္းေစတဲ့  တစ္ခုတည္းေသာ ဗဟိုႏိုင္ငံေရးတကၠသိုလ္ေက်ာင္းႀကီးပါေပ။ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးက ျပန္လာၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ  ၿမိဳ႕နယ္က လူရည္ခၽြန္ေတြ၊ စံျပၾကက္ေျခနီေတြနဲ႔ ေန႔ရာအႏွံ႔ ေဟာေျပာပြဲေတြ လုိုက္လုပ္ၾကရပါတယ္။ တက္ၾကြရႊင္လန္းမႈအျပည့္နဲ႔ ေဟာၾကေျပာၾကရတယ္။ ေက်ာင္း ေနဖက္ ေတာင္သူလယ္သမားသားသမီးေတြ  ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတြကေတာ့ တေငးတေမာ ျဖစ္ေန ၾကေတာ့တာေပါ့။ လူငယ္တိုင္း လူငယ္တိုင္းကို ဒီလိုအတတ္ပညာေတြ တတ္ေစခ်င္လိုက္တာ။  

အခန္း(၂)

            အမွန္က  တိုင္းျပည္မွာေမြးဖြားလာတဲ့ ႏိုင္ငံသားတိုင္း  လူငယ္တိုင္း ဒီအသိပညာ ေတြရထားရင္ တိုင္းျပည္ အနာဂတ္အတြက္ေရာ လူမႈပါတ္၀န္က်င္းအတြက္ပါ တစ္စံုတစ္ခုစိတ္ေအးရမယ္၊ ဆိုတဲ့ စိတ္ ေကာင္းေစတနာေကာင္းနဲ႔လုပ္တာမဟုတ္ပဲ၊ ျမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ပါတီရဲ႕ ေကဒါေကာင္း ေတြျဖစ္ဖို႔ အတြက္လုပ္ေနတာသာျဖစ္ပါတယ္။ မူလတန္းအရြယ္ကို ေတဇလူငယ္၊ အလယ္တန္းအရြယ္ကို လမ္းစဥ္လူငယ္၊ အထက္တန္းေက်ာင္းသားကို အရံပါတီ၀င္ စတဲ့မူနဲ႔လုပ္ေနတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ထင္ ပါတယ္။ ေကဒါေကာင္းအေမြးခံခဲ့ရတဲ့ က်ေနာ္ဟာပါတီေကဒါေကာင္းျဖစ္မလာပဲ မဆလပါတီရဲ႕ လုပ္ရပ္ အမွားေတြကို ေထာက္ျပဆန္႔က်င္သူျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။

          ၁၉၅၈ ခုႏွစ္ေတာင္သူလယ္သမားဥပေဒပါျပဌာန္းခ်က္ျဖစ္တဲ့ လယ္သမားကိုအဖမ္းဆီးရဘူး။ လယ္ သမားေတြကို ဖမ္းဆီးေျခာက္လွန္႔ျခင္းမျပဳရဘူးလို႔ျပဌာန္းထားတာကို က်ေနာ္တို႔ကဗဟိုႏိုင္ငံေရးတကၠ သိုလ္မွာ သင္ၾကားခဲ့ရပါတယ္။ တကယ့္လက္ေတြ႔မွာ တာ၀န္က်စပါးမေက်လို႔ဆိုၿပီး လယ္သမားေတြကို လက္ထိပ္ခပ္ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်တာေတြလုပ္ေနၾကတယ္။   ေက်းရြာနဲ႔ၿမိဳ႕နယ္ေကာင္စီေတြရဲ႕လုပ္ရပ္ကို ႏိုင္ငံေတာ္လူႀကီးေတြသိရွိေအာင္တင္ျပေပးခဲ့တယ္။ ဒါ့အျပင္ ဖမ္းဆီးခံလယ္သမား ေတြျပႆနာေတြကို ၿမိဳ႕ ေပၚကိုု လိုက္သြားၿပီးေတာ့ ကူညီေျဖရွင္းေပးပါတယ္။

             အာဏာပိုင္ေတြ မတရားဖိႏွိပ္ခံရတဲ့ လယ္သမားေတြ၊ ဆားေတာင္သူေတြ၊ ပုဇြန္ကန္ပိုင္ရွင္ေတြ အခက္အခဲႀကံဳတိုင္း  အာဏာပိုင္ေတြ မသိရွိႏိုင္တဲ့ ေနရာေတြမွာ စည္းေ၀းပြဲေတြလုပ္ၿပီး စုေပါင္းေျဖရွင္းခဲ့ ၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ၁၉၈၈ အေရးအခင္ကာလမွာအမာခံ သပိတ္ေခါင္ေဆာင္အဖြဲ႔၀င္ အျဖစ္ေရြးေကာက္ တင္ ေျမွာက္ၾကပါတယ္။ ေဘာလံုးကြင္းမွာ ခ်ထားတဲ့ စားပြဲ ၂လံုးဆင့္ထားတဲ့ ေဟာေျပာစင္ ထက္က ဗဟိုႏိုင္ငံေရးတကၠသိုလ္မွာ သိခဲ့ရတဲ့ “ဒီမိုကေရစီ” ဆိုတဲ့ စကားလံုးကို တစ္လံုးခ်င္း အဓိပၸါယ္ ဖြင့္ျပမွ လူေတြအေတာ္မ်ားမ်ား အဓိပၸါယ္ ေပါက္သြားၾကတယ္လို႔ေနာင္မွာ သိရွိခဲ့ရပါတယ္။ ဒီကတစ္ဆင့္ ၁၉၉၀ ျပည့္ေရြးေကာက္ပြဲကာလမွာ NLD မဲအႏိုင္ရရွိေရးေကာ္မတီ ရပ္ေက်းမွာ ဥကၠဌအျဖစ္ တာ၀န္ယူၿပီး ေတာ့ တတ္ႏိုင္သမွ် ႏိုင္ငံေရးမွာ ပါ၀င္ပါတ္သက္ခဲ့ပါတယ္။ မဆလေမြးထုတ္တဲ့ ေကဒါျဖစ္မလာခဲ့ပါဘူး။

အခန္း(၃)

         ႏိုင္ငံေတာ္ကိုအုပ္ခ်ဳပ္တဲ့မင္းအစိုးရေတြဟာ လူငယ္ေတြကို ထက္ျမက္ေအာင္  ထူးခၽြန္ေအာင္  တိုး တက္ေအာင္မိဘေတြလုပ္ေပးၾကရမွာျဖစ္သလို ႏိုင္င့ံေခါင္းေဆာင္ေတြကလည္း စဥ္ဆက္မျပတ္ ေျမေတာင္ ေျမွာက္ေပးသင့္ပါတယ္။ေတြးေခၚေမွ်ာ္ျမင္တတ္ၿပီး အမွားအမွန္ခြဲျခားတတ္ေအာင္ေလ့က်င့္ေပး သင့္ပါ တယ္။ လူငယ္ေတြဟာ တတ္ခ်င္ၾကပါတယ္။ ေတာ္ခ်င္ၾကပါတယ္။ 

လမ္းစေတြရွာေဖြတတ္ၾကပါတယ္။ အဲဒါေတြကို လူႀကီးမိဘေတြက ျပေပးဖို႔ ဖြင့္ေပးဖို႔ လိုပါတယ္။ ေဆးရံုးတို႔ ယာဥ္ရထားတို႔  ကားတို႔ ပြဲလမ္း သဘင္တို႔မွာ ေက်ာင္းသားေတြလူငယ္ေတြဆိုရင္  အထူးဦးစားေပးတတ္ တာဟာ လူငယ္ေတြကို အသိအမွ တ္ျပဳရာေရာက္ပါတယ္။  ဒီလိုအခြင့္အလမ္းေတြကို မိဘေတြ ႏိုင္ငံအႀကီး အကဲေတြက  စီစဥ္ေပးရမွာျဖစ္ပါ တယ္။ ဒီတာ၀န္ဟာ မိဘနဲ႔ အစိုးရတို႔ မျဖစ္မေနလုပ္ရမယ့္ တာ၀န္နဲ႔ ၀တၱရားသာျဖစ္ပါတယ္။ ငါမို႔လို႔မင္းတို႔ ကို ဂရုစိုက္ျပတာ လုပ္ျပတာမ်ိဳးမျဖစ္သင့္ပါ။ တံဆိပ္ကပ္ရန္မလိုပါ။

           တိုင္းျပည္ရဲ႕အနာဂတ္ျဖစ္တဲ့ လူငယ္ေတြကို အခြင့္အလန္းေတြဖန္တီးေပးတာကို မိမိတို႔တာ၀န္ ေက်တယ္ဆိုၿပီး ေက်နပ္ရပါမယ္။ ဒီလိုမဟုတ္ပဲ ကင္းေထာက္ခ်ဳပ္ ဦးသိန္းစိန္  ဆိုၿပီး တံဆိပ္တပ္လိုက္ ေတာ့ အဓိပါယ္ တစ္မ်ိဳးျဖစ္သြားပါတယ္။ ဦးသိန္းစိန္ မွာ ဒီလူငယ္ေတြကို သြားေရာက္ေတြ႔ဆံုဖို႔ထက္ အျခား အေရးႀကီးတဲ့ အလုပ္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ သံုးႏွစ္တာကာလအတြင္းမွာ ဘာေတြလုပ္ႏိုင္ၿပီး ဘာေတြ ရွင္းစရာေတြရွိေသးလဲဆိုတာ ၎ကိုယ္တိုင္ ပိုသိမွာျဖစ္ပါတယ္။ စီမံခန္႔ခြဲမႈညံ့ဖ်င္းသူေတြ တလဲြ ဆံပင္ေကာင္း မ်က္ကန္းမ်ိဳးခ်စ္စိတ္ေတြနဲ႔ တစ္တိုင္းျပည္လံုးကို မ်က္စိပိတ္၊ နားပိတ္လုပ္ၿပီး ထင္တိုင္းႀကဲ ခဲ့လို႔  ကမာၻ႔အမြဲဆံုးတိုင္းျပည္ျဖစ္ေနဆဲပဲ မဟုတ္လား။ ပကတိကိုသိရွိခြင့္မရရွိပဲ မင္းေျမွာင္မ်ားဖ်က္ ဆီးျခင္း ကို ခံရကာ မိမိေကာင္းစား အဆင္ေျပေနသည္ကို တိုင္ျပည္တိုးတက္ေနၿပီးဟုထင္ေန လွ်င္ တက္တက္စင္ ေအာင္လြဲေနပါမည္။ သမိုင္းတြင္မယ့္  အသြင္ေျပာင္း သမၼတလုပ္ခြင့္ႀကံဳတုန္း မွာ အေျပာင္းအလဲကို လိုလား သူ အျဖစ္အသိအမွတ္ျပဳခံခဲ့ရလို႔ ကမာၻ႔ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ႏိုဘယ္ဆု ေရြးခ်ယ္မယ့္ စါရင္းတင္သြင္းျခင္းကို ေတာင္မွ ခံခဲ့ရေသးတာပဲ။ ဦးသိန္းစိန္မွာ အားရစ ရာမွတ္တမ္းေတြရွိေနတယ္ေလ။

          ၁၉၈၈ စက္တင္ဘာ ၁၉ ရက္ေန႔စစ္အာဏာသိမ္းၿပီး န၀တ၊ နအဖ ႏွစ္ေပါင္း၂၀ ေလာက္မွာ ၀န္ႀကီး ခ်ဳပ္၊ ပညာေရးေကာ္မတီဥကၠဌ၊ နယ္စပ္ေဒသဖြံ႔ၿဖိဳးေရးေကာ္မတီဥကၠဌ၊ က်မၼာေရးေကာ္မတီဥကၠဌ၊ ေကာ္မ တီ မွန္သမွ် ဥကၠဌ လုပ္ၿပီး တံတားဖြင့္ပြဲ လမ္းဖြင့္ပြဲေတြကို ေန႔တိုင္းလုပ္ေနခဲ့တဲ့ ဦးခင္ညြန္႔။ ေထာက္လွမ္း ေရး အႀကီးအကဲလုပ္ၿပီး တိုင္းျပည္မွာ အပ္က်တာကအစ က်ဳပ္သိတယ္လို႔ေျပာခဲ့တဲ့သူ။ တပ္မေတာ္ဆိုတာ ေယာက္်ားေကာင္းေတြေမြးဖြားသန္႔စင္တဲ့တစ္ခုတည္းေသာတကၠသိုလ္၊ တပ္မေတာ္သည္အမိ တပ္မေတာ္ သည္အဖ ဆိုၿပီး ေျပာင္းလဲက်င့္သံုးခဲ့သူ။ တန္ခိုးၾသဇာအလြန္ထက္ခဲ့သူ။ အက်ယ္ခ်ဳပ္ဘ၀ကလြတ္လာၿပီး မီဒီယာေတြနဲ႔စကားေျပာတဲ့အခါ အထက္ကေပးတဲ့တာ၀န္ကိုလုပ္ခဲ့တာ။ အမွားလုပ္ခဲ့တာမရွိဘူးတဲ့။ ႏိုင္ငံေရးလုပ္ခဲ့တာမဟုတ္ဘူးတဲ့။ ေယာက်္ားမပီသတဲ့စကားေတြေျပာလာတယ္။

         ဦးခင္ညြန္႔ဟာ တကယ္ေတာ့ န၀တ၊နအဖ ေခတ္မွာ တာ၀န္အႀကီးဆံုးအလုပ္ကိုလုပ္ခဲ့ၿပီး လြတ္လပ္ မႈကိုျမတ္ႏိုးသူ၊ ဒီမိုကေရစီေရးလႈပ္ရွားသူေတြရဲ႕ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာကို ေခ်ဖ်က္ခဲ့သူျဖစ္ပါတယ္။ တကၠသို္လ္ ေတြကို ေတာထုတ္ၿပီးလက္နက္မပါတဲ့ ဘုန္းႀကီးေတြကိုပါပစ္သတ္ခဲ့သူပဲမဟုတ္လား။

         ကိုယ္တိုင္ပါ၀င္ပါတ္သက္ခဲ့တဲ့ ဒီနမူနာေလးေတြကို သင္ခန္းစာယူၿပီးေတာ့ သမၼတႀကီးကို အႀကံျပဳ ခ်င္တာက ယခု သမၼတ  လုပ္ေနတာဟာ တစ္စံုတစ္ေယာက္က ဒါကိုလုပ္ ဒါကိုသြားဆိုတဲ့ ခိုင္းေစတာကို လုပ္ေနရသူလား။ သို႔မဟုတ္ အသြင္းေျပာင္းတပ္မေတာ္သားတစ္ေယာက္၊ ေခတ္အေျပာင္းအလဲ ႏိုင္ငံ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ေျပာင္ေျမာက္တဲ့သမိုင္းကိုေရးမလား။ တံဆိပ္ကပ္ေပမယ့္ ျဖစ္ခ်င္တိုင္းျဖစ္ သြားတတ္တဲ့ က်ေနာ္တို႔လိုလူငယ္ေတြကို မလိုလားအပ္တဲ့ တံဆိပ္ေတြ သြားမကပ္ပါနဲ႔လို႔ေမတၱာရပ္ခံလိုပါ တယ္။ တန္ဖိုးရွိတဲ့ အခ်ိန္ေတြကုန္ပါတယ္။

          တိုင္းျပည္အတြက္ အမွန္တကယ္လိုအပ္ေနတဲ့ ေရ၊ မီး၊ လမ္တံတား၊ ေဆးရံု၊ စာသင္ေက်ာင္း၊ အလုပ္အကိုင္၊ တကၠသို္လ္ေကာလိပ္၊ မိုးက်ေရႊကို ညြန္ၾကားေရးမွဴးေတြခန္႔ေနတာကိုရပ္တန္႔ၿပီး ၀န္ထမ္း ေတြ လာဘ္စားစရာမလိုပဲ ႏိုင္ငံ့တာ၀န္ကိုေအးခ်မ္းစြာ အလုပ္လုပ္ႏိုင္တဲ့အေနအထား၊ တိုင္းျပည္မွာ စစ္သားအုပ္ခ်ဳပ္မွျဖစ္မယ္လို႔ခံယူထားၾကတဲ့ စိတ္ေနသေဘာထားေလးေတြကို တစ္ခုၿပီးတစ္ခု တည္ေဆာက္ျပဳျပင္သြားရင္ျဖင့္ ကင္းေထာက္ခ်ဳပ္ရာထူးထက္ သာလြန္ျမင့္ျမတ္တဲ့ တပ္မေတာ္သား ေျပာင္းလဲေရးသမားႀကီးအျဖစ္ သမိုင္းတြင္ရစ္မွာ၊ ျပတိုက္ထဲမွာ ဂုဏ္ျပဳထိုက္သူတစ္ ေယာက္ျဖစ္ေနမွာ ဧကန္ျဖစ္ေၾကာင္းပါ။

ေမာင္ေပၚထြန္း ဘန္ေကာက္  (ေရႊလုပ္သား)