ေနာက္ျပန္ ဆုတ္မွာစိုးလုိ႔ မေ၀ဖန္ဘဲ ၿငိမ္ခံေနသင့္သလား

သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ ေနာ္ေဝသို႔ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္တြင္ သြားေရာက္ လည္ပတ္စဥ္ ဆႏၵျပေနသူမ်ား (ဓာတ္ပံု – ထက္ေအာင္ေက်ာ္)

ဧျပီ(၃၀)၊ ၂၀၁၄

ၿပီးခဲ့တဲ့ ဧၿပီလ ၁၉ ရက္ေန႔က ျမန္မာ့ရုိးရာ နွစ္သစ္ကူးပဲြနဲ႔ သက္ႀကီးပူေဇာ္ပဲြတခု ေနာ္ေ၀ႏိုင္ငံ ေအာ္စ လုိၿမိဳ႕အျပင္ဖက္ရွိ ၿမိဳ႕ငယ္ေလးတခုမွာ က်င္းပခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီပဲြသြားရင္း ရုိးရာနွစ္ သစ္ကူးတာ၊ သက္ႀကီးပူေဇာ္တာ၊ ကတာ ခုန္တာေတြကုိ ျမင္ခဲ့ရတဲ့အျပင္ ထူးထူးျခားျခား ကခ်င္ဒုကၡသည္စခန္းကေန ေရာက္လာတဲ့ အမွတ္တရ ေသာ့တြဲေလးတခုကိုပါ ၀ယ္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

တရုတ္-ျမန္မာနယ္စပ္က ကခ်င္ဒုကၡသည္ စခန္းဆုိတာဟာ ေနာ္ေ၀ႏိုင္ငံနဲ႔ မုိင္ေပါင္း ၆၀၀၀ ေက်ာ္ေ၀းတဲ့အတြက္ ဒီႏိုင္ငံကလူေတြ အဲဒီနယ္အေၾကာင္း သိပ္မသိၾကပါ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီနယ္က လူတခ်ဳိ႕ ေနာ္ေ၀မွာ ေရာက္ေနပါတယ္။ အဲဒီနယ္မွာ အခုတေလာ ျပန္ျဖစ္လာေနတဲ့တုိက္ပဲြ ေတြနဲ႔ ဒီအခန္းနားမွာေတြ႔ရတဲ့ အမွတ္တရ ေသာ့တဲြေလးေတြဟာ ဆက္စပ္ေနပါတယ္။

စာေရးသူသည္ ထိုင္း-ျမန္မာ နယ္စပ္တြင္ အေျခစိုက္ေသာ ေက်ာင္းသား လက္နက္ကိုင္ ABSDF အဖြဲ႕ဝင္ေဟာင္း ျဖစ္ျပီး DVB ၏ သတင္းေထာက္ ေဟာင္းလည္း ျဖစ္သည္။ ယခုအခါ ေနာ္ေဝႏိုင္ငံတြင္ ေနထိုင္လ်က္ ရွိသည္

၈ ေလးလုံး အေရးေတာ္ပုံေနာက္ပုိင္း ေတာခုိလာတဲ့ နာမည္ႀကီးေတးသံရွင္ ကုိမြန္းေအာင္ဟာ အခုနွစ္ အေစာပုိင္းက ေနာ္ေ၀ကေန ကခ်င္နယ္ဆီ ျပန္လည္သြားေရာက္ ေလ့လာခဲ့ၿပီး ဒုကၡသည္ေတြ ကိုယ္တုိင္ ထုတ္လုပ္ထားတဲ့ ဒီေသာ့တဲြေလးေတြကို ယူလာတာပါ။ ဒီေသာ့တဲြေလးေတြကို ၀ယ္ယူအားေပးျခင္းျဖင့္ စစ္ေျပးဒုကၡသည္အတြက္ တစုံတရာ ကူညီႏိုင္မလားဆုိတဲ့ စိတ္ကူးနဲ႔ေပါ့။

တကယ္တမ္း ျပန္စဥ္းစားမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ဒီစစ္ေျပးဒုကၡသည္ေတြ အပါပ၀င္ ျမန္မာႏိုင္ငံက ဒုကၡသည္ေတြကို ကူညီဖုိ႔၊ ျပည္တြင္းစစ္ ရပ္စဲေရးနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးပဲြေတြ လုပ္ႏိုင္ဖုိ႔အတြက္ ဒီခန္းမထဲ ေရာက္ေနသူေတြရဲ့ အခြန္ေဆာင္ေငြေတြ အပါပ၀င္ ေနာ္ေ၀အစိုးရက ခရုိနာ သန္းရာနဲ႔ခ်ီၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံဆီ ကူညီေပးထားၿပီးသား မဟုတ္ပါလား။ အဲဒီေငြေတြ ဒီစစ္ေျပးဒုကၡသည္ေတြဆီ မေရာက္ဘူးလား။ ျငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးပဲြအတြက္ ေပးထားတဲ့ေငြေတြက ဒီလုိစစ္ပဲြေတြ ထပ္မျဖစ္ေအာင္ မတားဆီးႏိုင္ဘူးလား။

”ခက္တာက ျမန္မာျပည္တြင္းမွာ အမွန္တကယ္ ဘာေတြ ျဖစ္ေနလဲဆုိတာကုိ ႏိုင္ငံတကာ အလႉရွင္ေတြသိေအာင္ ရွင္းျပဖို႔ က်ေနာ္တုိ႔မွာ ဘာသာစကား အားနည္းခ်က္ ရွိေနေသးတယ္ဗ်” လုိ႔ အခမ္းအနားလာ ပုဂၢဳိလ္တဦးက ေျပာပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူက တဆက္တည္း ”ဘာသာစကား အားေကာင္းသူ အေတာ္မ်ားမ်ားကလည္း ျပည္တြင္းျပန္၀င္ၿပီး အစိုးရအႀကံေပးလုိလုိ၊ NGO လုိလုိ သြားလုပ္ေနၾကေတာ့လည္း ခက္သားေပါ့” လုိ႔ ညည္းပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ အစိုးရနဲ႔ မကင္းႏိုင္လုိ႔၊ အလွဴရွင္မ်က္နွာ ၾကည့္ေနရလုိ႔ အဲဒီလူေတြက အမွန္ကို အမွန္တုိင္း မေျပာရဲေတာ့ဘူးဆုိရင္ ကုိယ့္နည္းကုိယ့္ဟန္နဲ႔ ကုိယ္တုိင္ ထေျပာလုိ႔ေရာ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလား။ အနည္းဆုံးအားျဖင့္ ကိုယ္ကဒီႏိုင္ငံမွာ အခြန္ေဆာင္ထားတဲ့ ျပည္သူတဦးအေနနဲ႔ သက္ဆုိင္ရာ လႊတ္ေတာ္ အမတ္ဆီ စာေရးတာျဖစ္ေစ၊ အခ်င္းခ်င္းစုစည္းၿပီး လႊတ္ေတာ္တုိ႔၊ ႏိုင္ငံျခားေရးရံုးတုိ႔ေရွ႕မွာ သြားေရာက္ ဆႏၵထုတ္ေဖာ္ရင္ေရာ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလား။

က်ေနာ္ မွတ္မိသေလာက္ဆုိရင္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲအလြန္၊ အထူးသျဖင့္ ႏိုဘယ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆုရွင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လႊတ္ေတာ္ထဲေရာက္ေစတဲ့ ၂၀၁၂ ၾကားျဖတ္ ေရြးေကာက္ပဲြအလြန္ကစၿပီး ဒီလုိဆႏၵျပပဲြေတြ ႏိုင္ငံတကာမွာ မရွိသေလာက္ နည္းပါးသြားပါတယ္။ ေတာခုိေက်ာင္းသားေဟာင္းေတြ၊ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေဟာင္းေတြ၊ စစ္ေျပးဒုကၡသည္ေဟာင္းေတြ အမ်ားႀကီးရွိတဲ့ ေနာ္ေ၀မွာေတာင္ ကခ်င္စစ္ပဲြ စတင္ကာစ ၂၀၁၃ ခုနွစ္ ဇန္န၀ါရီလမွာ တႀကိမ္န႔ဲ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ ေအာ္စလုိကုိ ေရာက္လာတဲ့ ေဖေဖာ္၀ါရီမွာ တႀကိမ္သာ ဆႏၵျပၾကတာ ေတြ႔ဖူးပါတယ္။

ျပည္ပေရာက္ ဒီမုိကေရစီ အင္အားစုေတြရဲ့ လႈပ္ရွားမႈေတြ ဘာေၾကာင့္ ဒီလို က်ဆင္းသြားတာလဲ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကိုယ္တုိင္ လႊတ္ေတာ္ထဲ ေရာက္ေနမွေတာ့ ဒါေတြ ဆက္လုပ္စရာ မလုိေတာ့ဘူးလုိ႔ ကုိယ္ဘာသာ သတ္မွတ္လုိက္တာေၾကာင့္လား။ လႊတ္ေတာ္အတြင္း ေဆြးေႏြးညွိနႈိင္းရံုနဲ႔ အားလုံး အဆင္ေျပသြားလိမ့္မယ္လို႔ သူတုိ႔က ယုံၾကည္သြားခဲ့တာလား။ ျပည္ပေရာက္ေနသူေတြ အားလုံး ျပန္လာလုိ႔ရၿပီဆိုၿပီး သမၼတ ဦးသိန္းစိန္က ဖိတ္ေခၚလုိက္လုိ႔လား။

ဒါေပမယ့္ အခု ၾကားျဖတ္ ေရြးေကာက္ပဲြအလြန္ ၂ နွစ္တာ ကာလအတြင္း လႊတ္ေတာ္အတြင္း အေျခအေနနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးအေျခေန တခုလုံးကို ျပန္ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ ဘာမွ ေျပာပေလာက္ေအာင္ တုိးတက္မႈ မရွိေသးပါ။ အရင္က သံရံုးေရွ႕ဆႏၵျပပဲြေတြမွာ ၾကားေနရတဲ့ ေၾကြးေၾကာ္သံ ၃ ခုထဲက ”ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ မင္းကုိႏိုင္ အပါအ၀င္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား အားလုံး လႊတ္ေပးေရး” ဆုိတဲ့ တခုကုိပဲ ရေသးၿပီး က်န္နွစ္ခု ျဖစ္တဲ့ “ျပည္တြင္းစစ္ရပ္စဲေရးနဲ႔ ဒီမုိကေရစီရရွိေရး” က ဆက္လက္ ေတာင္းဆိုဖုိ႔ လုိအပ္ေနဆဲပါ။

၂၀၁၃ အကုန္မွာ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား အားလုံးကို လႊတ္ေပးလုိက္တယ္ ဆုိေပမယ့္ ၂၀၁၄ ထဲမွာ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြ ထပ္ဖမ္း၊ ထပ္ေထာင္ခ်ေနတာကိုလည္း ကန္႔ကြက္ ဆႏၵျပၾကဖုိ႔ လုိပါတယ္။ မေကြးက DVB သတင္းေထာက္တဦးကုိ ေထာင္ဒဏ္ ၂ နွစ္ခ်မွတ္လုိက္ၿပီး Unity ဂ်ာနယ္က သတင္းသမား ၅ ဦးကိုလည္း ဖမ္းဆီးထားပါတယ္။ တခါ ေက်းလက္ေဒသက လယ္သမားအေရး ကူညီေဆာင္ရြက္ေပးေနသူ ဗုိလ္ႀကီးေဟာင္း ဦးေနမ်ဳိးဇင္နဲ႔ ဦး၀င္းခ်ဳိတုိ႔ကိုလည္း ဖမ္းဆီးၿပီး ေထာင္ဒဏ္ခ်ထားခဲ့ပါတယ္။

ဒါေတြကုိ ျပန္ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ရွိေနဆဲ၊ ဖမ္းဆီးမႈေတြ ထပ္လုပ္ေနဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သံရံုးေရွ႕ ဆႏၵျပပဲြေတြမွာ ေတာင္းဆုိေနၾက အခ်က္ ၃ ခုစလုံး တခုမွ မရေသးဘူးလုိ႔ ေျပာႏိုင္ပါတယ္။ ဒီလုိ ဘာမွမရေသးဘဲနဲ႔ ဘာေၾကာင့္မ်ား ေတာင္းဆုိခ်က္ေတြကို ဆက္မေတာင္းေတာ့တာလဲ။ ျပည္ပေရာက္ အင္အားစုေတြရဲ့ လႈပ္ရွားမႈကို ဘာေၾကာင့္ေလ်ာ့ခ်လုိက္တာလဲ ဆုိတာဟာ အခုလုိ ကာလမွာ ျပန္လည္ ဆန္းစစ္ဖုိ႔ လုိလာပါတယ္။

”ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဒီမုိကေရစီ မထြန္းကားေသးပါဘူး။ စစ္အစိုးရက ေရးဆဲြထားတဲ့ အေျခခံဥပေဒကို ေလ့လာမယ္ဆုိရင္ ဒိီမုိကေရစီနဲ႔ မကုိက္ညီဘူး။ က်မတို႔ရဲ့ ျပႆနာေတြကို အမ်ားက သတိမူလာတာနဲ႔အတူ နားလည္း နားလည္ေစခ်င္ပါတယ္” လို႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကုိယ္တုိင္က သူရဲ့ ဂ်ာမနီနဲ႔ ျပင္သစ္ ခရီးစဥ္အတြင္း အတိအလင္း ေျပာသြားတာကို သတိထားသင့္ပါတယ္။

”သူကေတာ့ ဒီေလာက္ပဲ အရိပ္အျမြက္ ေျပာမွာေပါ့ဗ်ာ။ က်ေနာ္တုိ႔လူေတြက အလုိက္သိသိနဲ႔ ကိုယ့္အလုပ္ကိုယ္ ဆက္လုပ္ဖုိ႔လုိတာေပါ့။ ဆႏၵျပပဲြေတြနဲ႔ Campaign ေတြ လုပ္ရမွာေပါ့” လုိ႔ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ လာတုန္းက ဆႏၵျပပြဲကုိ ဦးေဆာင္ခဲ့သူတဦးက ေျပာပါတယ္။

ဒီလုိလႈပ္ရွားတဲ့အခါမွာ ေရွ႕မွာတင္ျပခဲ့တဲ့ ျပည္တြင္းျပန္၀င္ၿပီး အစိုးရအႀကံေပးလုိလုိ၊ NGO လုိလုိ လုပ္ေနသူေတြနဲ႔ အဲဒီအစိုးရကို အယုံအၾကည္မရွိလုိ႔ အခုခ်ိန္အထိ ျပည္ေတာ္မျပန္ေသးတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြၾကား အခ်င္းခ်င္း အျပန္အလွန္ ေ၀ဖန္ပုတ္ခတ္ေနတာေတြကို ေလွ်ာ့ခ်ၿပီး ကုိယ္လုပ္ႏိုင္တဲ့ ေနရာအသီးသီးကေန ဟန္ခ်က္ညီ ပူူးတြဲေဆာင္ရြက္ဖုိ႔ လုိမယ္ထင္ပါတယ္။ တခ်ိန္တည္းမွာပဲ ျပည္တြင္း ၈၈ အင္အားစု ေတြနဲ႔ ျပည္ပအင္အားစုေတြၾကားမွာ ဟ ေနတဲ့ အထဲ-အျပင္ ဆုိတဲ့ အျမင္ေတြကို ေလွ်ာ့ခ်ၿပီး အျပန္အလွန္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈေတြ တုိးျမင့္ဖုိ႔လည္း လိုအပ္ေနပါတယ္။

အနွစ္ျပန္ခ်ဳပ္ရမယ္ဆုိရင္ေတာ့ လက္ရွိ ႏိုင္ငံေရးအေျခေနဟာ အရင္ စစ္အစိုးရေခတ္ကထက္ သိသာတဲ့ တုိးတက္မႈ ဘာမွ မယ္မယ္ရရ မရွိေသးပါ။ လူထုက ေရြးခ်ယ္ထားတဲ့ ကုိယ္စားလွယ္ေတြနဲ႔ ဖြ႔ဲ႔စည္းထားတယ္ဆုိတဲ့ လႊတ္ေတာ္ကေန ကခ်င္စစ္ပဲြကို မတားဆီးႏိုင္ေသးပါ။ ရခုိင္အေရးကို မေေျဖရွင္းေပးႏိုင္ေသးပါ။ ဖြဲ႔စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒ ျပင္ေရးအတြက္ မလုပ္ေဆာင္ႏိုင္ေသးပါ။ ေန႔စဥ္ ဆႏၵျပေနတဲ့ လယ္သမားေတြရဲ့ သိမ္းဆည္းခံ လယ္ေတြျပန္ရဖုိ႔ စစ္တပ္နဲ႔ ခရုိနီေတြကုိ နားခ်မေပးႏိုင္ေသးပါ။ သတင္းေထာက္ေတြ အပါအ၀င္ ႏိုင္ငံေရးအရ ဖမ္းဆီးခံရမႈေတြကို မတားဆီးႏိုင္ေသးပါ။

ဒါေၾကာင့္ ေရြးေကာက္ပဲြနဲ႔ လႊတ္ေတာ္ႏိုင္ငံေရးကိုခ်ည္း ထုိင္ေစာင့္ေနလုိ႔ မျဖစ္ပါ။ ကုိယ္လုပ္စရာရွိတာေတြကို လုပ္ႏိုင္တဲ့ေနရာကေန စတင္ လုပ္ေဆာင္ဖုိ႔ လုိေနပါတယ္။ ကခ်င္စစ္ပဲြရပ္တန္႔ေရး၊ ရခုိင္အေရး ေျပလည္ေရး၊ ဖြဲ႔စည္းပုံျပင္ဆင္ေရး၊ လယ္သမားေတြ လယ္ေျမျပန္ရေရး အပါအ၀င္ အမ်ားျပည္သူ အက်ဳိးရွိမယ့္ ကိစၥေတြအတြက္ ေတာင္းဆိုဆႏၵျပပဲြေတြ ျပည္တြင္း-ျပည္ပမွာ ဟန္ခ်က္ညီညီ ျပန္လုပ္ဖို႔ လုိအပ္ေနၿပီျဖစ္ပါေၾကာင္း တင္ျပလုိက္ရပါတယ္။     ။

http://burma.irrawaddy.org