“က်ေနာ္နဲ႔ျမန္မာေဘးဒုကၡႀကီး၂ခုကူညီမႈ”

(၁) နာဂစ္

လူေပါင္းတစ္သိန္းေက်ာ္ေသခဲ့တဲ့ ဧရာ၀တီတိုင္းက နာဂစ္မုန္တိုင္း။ ၆ႏွစ္ျပည့္ခဲ့ၿပီး  အမွတ္ရစရာေတြက်န္ ေနခဲ့တယ္။ မေန႔တစ္ေန႔ကလိုပဲ စိတ္ထိခိုက္မိတယ္။ ေၾကကြဲ၀မ္းနည္းဖို႔ေကာင္းတဲ့ျဖစ္ရပ္ျမင္ကြင္း။

        ထိုင္းႏိုင္ငံအတြင္းမွာ အလြန္႔အလြန္နာမည္ႀကီးတဲ့ အလုပ္သမားအဖဲြ႔တစ္ခုမွာ  ဘန္ေကာက္ တာ၀န္ခံ အျဖစ္၂ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာလုပ္ရာကေန အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ႏုတ္ထြက္ လိုက္တာရက္ပိုင္းပဲ ရွိေသး တယ္။  လူအမ်ားနဲ႔ေျပာရမယ့္အလုပ္ မလုပ္ေတာ့ဘူးလို႔  ဆံုးျဖတ္ၿပီးနားေနခ်ိန္ ၂၀၀၈  ခုႏွစ္ေမလ ၂ရက္ေန႔မွာ ဧရာ၀တီတိုင္းကို နာဂစ္မုန္းတိုင္း ၀င္ေရာက္တိုက္ခတ္သြားတဲ့ ဧရာမသတင္းဆိုးႀကီးၾကား လာရတယ္။ 

အရပ္ရပ္အနယ္နယ္သာမက အျခားႏိုင္ငံေတြကပါ ကူညီေရးေကာ္မတီတစ္ခုဖြဲ႔ၿပီးအမည္ခံ ထားေပးဖို႔ ၎တို႔ ၀ိုင္း၀န္းလုပ္ေပးဖို႔  ကတိျပဳၿပီး ေတာင္းဆိုလာၾကတယ္။ ထိခိုက္မႈမ်ားေနတဲ့ ေဘးဒုကၡရဲ႕ အေျခ အေနကို သတင္းေထာက္လုပ္ေနသူတစ္ဦးအေနနဲ႔ ဥေပကၡာမျပဳႏိုင္ေတာ့ပဲ နာဂစ္ကူညီေရးယာယီ ေကာ္မတီ ဆိုတာကို ဖြဲ႔လိုက္ရပါေတာ့တယ္။

               ေငြကို ကိုင္တြယ္ဖို႔အတြက္ ရခိုင္စာသင္သားသံဃာတစ္ပါး အဆိုတင္သြင္းမႈေၾကာင့္ တစ္ခါမွ မျမင္ဘူးတဲ့  ဗမာစာသင္သားရဟန္းတစ္ပါးကိုလည္း ဘ႑ာေရးမွဴး၊ ဘ႑ာထိန္းအျဖစ္ တာ၀န္ေပးလိုက္ ၾကပါတယ္။

             နာဂစ္ေဘးဒုကၡႀကံဳရခ်ိန္မွာ ဦးသန္းေရႊ အုပ္ခ်ဳပ္တုန္းျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္တြင္းကို အလွဴေငြ ပို႔ဖို႔နဲ႔ အကူညီပစၥည္းေတြပို႔ဖို႔ အလြန္႔အလြန္ခက္ခဲ့တဲ့ကာလလည္းျဖစ္ပါတယ္။ တိုက္ရိုက္သြားလွဴလို႔မရ၊ ပို႔မရနဲ႔ ျပည္ပအလွဴရွင္ေတြနည္းတူ က်ေနာ္တို႔လည္း အေတာ္ပဲ အခက္အခဲႀကံဳခဲ့ၾကပါတယ္။

ေကာ္မတီဖဲြ႔ၿပီး ၃ရက္အၾကာမွာ က်ပ္ေငြ ၆၄သိန္း ေလာက္ကို ရန္ကုန္နာမႈကူညီေရးအသင္းကတစ္ဆင့္ ကူညီႏိုင္ခဲ့တယ္။ တစ္ပတ္အတြင္းမွာ က်ပ္ေငြ သိန္း၂၀၀ေလာက္အထိရလာၿပီးေတာ့ ေသာက္ေရသန္႔ ေဆး၀ါး၊ အ၀တ္အထည္ ေခါက္ဆြဲေျခာက္ေတြ ထားစရာေနရာမရွိေလာက္ေအာင္ျဖစ္ေနခဲ့ရပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ေကာ္မတီေတြဟာ အလွဴခံစရာ အေထြအထူးမလိုေတာ့ပဲ အလုပ္သမားေတြ လွဴလာၾကတဲ့ ေငြေတြနဲ႔ပစၥည္းေတြကို ထိန္းသိမ္းဖို႔ စုေဆာင္းဖို႔ပဲ လံု႔လစိုက္ထုတ္လာရပါတယ္။

က်ေနာ္တို႔ ကယ္ဆယ္ေရးေကာ္မတီဖြဲ႔ၿပီး တစ္ပတ္ခန္႔အၾကာမွာ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕မွာ ႏိုင္ငံေရးအင္ဂ်ီအို ေလာကမွာ နာမည္ႀကီးတဲ့ ဒါရိုက္တာတစ္ေယာက္က က်ေနာ့္ကိုဖုန္းဆက္လာပါတယ္။  သူဟာ ကူညီမႈ လုပ္ငန္းစဥ္အေဟာင္းတစ္ခုေၾကာင့္ ေရွ႕ကိုထြက္ၿပီး နာမည္ခံလို႔မျဖစ္ေၾကာင္း၊ သူ႔ရံုး မွာလာေရာက္၍  စုေပါင္းလုပ္ေစလိုေၾကာင္း၊ သူ႔ရံုးက်ယ္၀န္းသျဖင့္ ပစၥည္းမ်ားပါ လာေရာက္ ထားႏိုင္ေၾကာင္း ေျပာဆို စည္းရံုးလာသည္ကို က်ေနာ္တို႔ေကာ္မတီက လက္ခံခဲ့တယ္။  တၿပိဳင္တည္းမွာပဲ မျမင္ဖူးပဲ ရဟန္းဆို

တဲ့ယံုၾကည္မႈနဲ႔ ဘ႑ာေရးမွဴးခန္႔ထားသူကို  အဲဒီရံုးမွာ ေန႔တိုင္း ရံုးထိုင္ဖို႔တာ၀န္ေပးလိုက္ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္ တို႔ေကာ္မတီေတြအားလံုးကေတာ့ ထိုင္းႏိုင္ငံအႏွံ႔အလွဴပစၥည္းေတြလိုက္စုၾကပါေတာ့တယ္။    

ျပည္တြင္းသို႔ မည္သို႔ေသာ အလွဴမွ ပို႔မရေအာင္ ပိတ္ဆို႔ထားနာကို က်ေနာ္မိတ္ေဆြ ကုန္ပို႔ကိုယ္စား လွယ္တစ္ဦး အကူညီနဲ႔ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သို႔ ပထမဦးဆံုး ကုန္တင္ကားကို အေရာက္ပို႔ေပးႏိုင္ခဲ့တယ္။ ပထမဆံုးအလွဴပစၥည္းကားနဲ႔ေငြအခ်ိဳ႕ပို႔ခဲ့တဲ့ေနာက္မွစၿပီး အထက္ပါ စာသင္သားရဟန္းဘ႑ာေရးမွဴးနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးအင္ဂ်ီအိုတို႔က  ေငြအ၀င္အထက္ ပစၥည္းအ၀င္အထြက္တို႔ကို ဒိုင္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားအျဖစ္  လက္၀ါးႀကီး အုပ္ၾကပါေတာ့တယ္။ က်ေနာ္နဲ႔ မူလ ေကာ္မတီ၀င္ေတြကေတာ့ ထိုင္းႏိုင္ငံအႏွံ႔ေနရာစံုက အလွဴပစၥည္း ေတြကို စုေဆာင္းၿပီေတာ့ ကားႀကီး ကားငယ္ အသြယ္သြယ္နဲ႔ ႏိုင္ငံေရးအင္ဂ်ီအိုရံုးကို ေန႔ေရာညပါ အေခါက္ေပါင္းမ်ားစြာ ပို႔ေဆာင္ေပးၾကေပမယ့္ သေကာင့္သားေတြက ရံုးမွာ အဂၤလိပ္အလွဴရွင္ေတြနဲ႔ စတိုင္က်လို႔ ပါ၀ါျပလို႔ပဲ။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔ေတြဟာ  ကုသိုလ္ယူၾကသူေတြမို႔ ဘာမွမေျပာၾကဘူး။

              ၆လၾကာတဲ့အခါ  ေငြစါရင္းတစ္ခုျပဳစုၿပီး မရွင္းလင္းသည္မ်ားကိုသိလိုပါက ေမးျမန္းႏိုင္ပါသည္ ပံု…. ဘုန္းႀကီး ဆိုၿပီး အစည္းေ၀းမွာတင္ျပလာလို႔ က်ေနာ္လႊင့္ပစ္ခဲ့တယ္။ တိုရွင္းေျပာရရင္ ဗမာျပည္ကို ဘယ္သူမွ ပို႔လို႔မရတဲ့အေနအထားမွာ ပထမဦးဆံုးေရာက္ေအာင္ ပို႔ႏိုင္ခဲ့တဲ့ေကာ္မတီမို႔ ႏိုင္ငံတကာအလွဴ ရွင္ေတြ  အဖြဲ႔အစည္းေတြက အလွဴပစၥည္းေတြ၊ ေဒၚလာေတြ အေျမာက္အျမား  လာေရာက္လွဴဒါန္းခဲ့ ေပမယ့္ ဒီေကာ္မတီစါရင္းရွင္းတမ္း မထြက္ခဲ့ဘူး။ သေကာင့္သားေတြပို႔တဲ့ကား မဲေဆာက္ေတာရ ေက်ာင္းမွာ ၀ါဆိုသြားလို႔ စားစရာနဲ႔ေဆး၀ါးေတြ အကုန္ပစ္လိုက္ရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္တို႔မူလ ေကာ္မတီက စတိတ္မင့္တစ္ ေစာင္ထုတ္ျပန္ၿပီးေတာ့ ႏိုင္ငံတကာအလွဴရွင္ေတြသိေအာင္လုပ္ခဲ့ရတယ္။  ဒါကေတာ့ နာဂစ္ မွာ ကိုယ္က်ိဳးရွာခဲ့တဲ့ စာသင္သားဗမာရဟန္းလိမ္တစ္ပါးနဲ႔ လူလယ္အင္ဂ်ီအို တစ္ခုရဲ႕ ကိုယ္က်ိဳးရွာမႈနဲ႔တာ၀န္မဲ့မႈျဖစ္တယ္။ အေသးစိတ္ေျပာစရာေတြအမ်ားႀကီးပဲ။

            ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာ ပ်က္စီးခဲ့ၾကေပမယ့္ ဦးသန္းေရႊအစိုးရက ႏိုင္ငံတကာအကူညီေတြကိုပိတ္ဆို႔ ဟန္႔တား။ ၀န္ႀကီးတစ္ပါးက ဖါးေတြငါး ေတြရွာစားလို႔ရတယ္လို႔ေျပာ။ နာဂစ္ေဒသ ကိုစီမံခန္႔ခြဲတဲ့ အရာရွိ ေတြမ်ား ပြေပါက္တိုးခဲ့ၾကတယ္။ ကူညီသူေတြကိုဖမ္းဆီးေထာင္ခ်။ ဦးသန္းေရႊ ရဲ႕အၾကင္ နာမဲ့မႈနဲ႔ အေလာင္းေကာင္ေတြရဲ႕ ဓါတ္ပံုေတြ၊ အပ်က္စီးပံုေတြရဲ႕ VDO ကလစ္ေတြဟာ ျပည္ပမွာ ေရႊျဖစ္ခဲ့တယ္။       ျပည္ပအေျခစိုက္ႏိုင္ငံတကာ အင္ဂ်ီအိုေတြနဲ႔ ႏိုင္ငံတကာ သတင္းမီဒီယာေတြကေတာ့ နာဂစ္ေရႊအိုးထမ္း သြားခဲ့ၾကတယ္။     ။

(၂)   ဂီရိ  ရခိုင္ေလေဘး။

အေသအေပ်ာက္နည္းေပမယ့္အပ်က္အစီးမ်ားတဲ့ ရခိုင္ေလေဘးျဖစ္တယ္။

              ဒုတိယေဘးဒုကၡကူညီမႈျဖစ္တဲ့ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ရခိုင္ျပည္နယ္မွာ ဂီရိ ေလေဘးဒုကၡတစ္ခုထပ္ႀကံဳ ျပန္တယ္။ အဖြဲ႔အစည္းေတြမ်ားမ်ားၿပီး အျငင္းအခံု အေသာက္အစား အလြန္ထူေျပာတဲ့ ရခိုင္လူငယ္ေတြနဲ႔ အလုပ္လုပ္ဖို႔ကို လက္ေရွာင္ေနခဲ့တဲ့ က်ေနာ္ဟာ ေကာ္မတီမွာ နာယက အႀကံေပးအျဖစ္မျဖစ္မေနပါလိုက္ ရပါေသးတယ္။  အမွန္တကယ္အလုပ္လုပ္ၾကတဲ့အခါ ရခိုင္စာသင္သား ရဟန္သံဃာေတြေရာ ကူညီေရး ေကာ္မတီေတြအားလံုးသန္႔သန္႔ရွင္းရွင္း လုပ္ကိုင္ၾကတာကို အံ့ၾသဖြယ္ေကာင္းေလာက္ေအာင္ ေတြ႔ရွိရပါ တယ္။ ၀မ္းေျမာက္ဖို႔လည္းေကာင္းပါတယ္။ က်ပ္ေငြသိန္းရာေပါင္းမ်ားစြာ ကူညီေပးႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ဘယ္သူမွ အလြဲသံုးစားလုပ္တာမရွိခဲ့ၾကပါဘူး။

           က်ေနာ္ ထိုင္းႏိုင္ငံအတြင္းမွာ ဆယ္စုနဲ႔ခ်ီၿပီး အလုပ္လုပ္ၿပီး မိသားစုဆီကို ေငြပို႔လို႔ ရင္းႏွီးခဲ့တဲ့ နယ္စပ္ ေငြလႊဲဒိုင္ ႀကီးတစ္ခုရွိပါတယ္။ နာဂစ္တုန္းက က်ေနာ္ အလွဴေငြေတြလႊဲဖူးတယ္။ အျခားအလွဴေတြ အတြက္၊ အျခားႏိုင္ငံေတြက အလွဴေငြေတြကိုလည္း က်ပ္သိန္းရာေပါင္းမ်ားစြာပို႔ဖူးပါတယ္။ ဒီေငြလႊဲဒိုင္ဟာ ဘယ္သို႔ေသာ အလွဴေငြကိုမွ အက်ိဳးေဆာင္ခ တစ္ျပားတစ္ခ်ပ္မွ မယူပါဘူး။ ေတာ္ေတာ္ေလးစားဖို႔ေကာင္း တဲ့ သာဓုေခၚခ်င္စရာျဖစ္ပါတယ္။

            ဂီရိ ရခိုင္ ေဘးဒုကၡကူညီေရးေကာ္မတီ(ထိုင္း)ကပထမဦးဆံုးရရွိတဲ့ က်ပ္ေငြသိန္းဆယ္ ကဏန္း ရွိတဲ့ေငြကို ရခိုင္ျပည္နယ္သို႔ လႊဲဖို႔အတြက္ ေကာ္မတီေတြ အလွဴရွင္ေတြကို ေခၚၿပီးေတာ့ ဘန္ေကာက္မွာ အစည္းေ၀းလုပ္ၾကပါတယ္။ လွဴမယ့္ေနရာ လွဴမယ့္ပစၥည္း လွဴမယ့္ေငြအေရအတြက္ေတြကို အမ်ားသ ေဘာတူညီခ်က္ ယူၾကပါတယ္။ အဲဒီမွာ  ငုိအားထက္ ရည္အားသန္စရာတစ္ခုေတာ့ျဖစ္ခဲ့တယ္။

         က်ေနာ္အလွဴေငြေတြ လႊဲေနက် ေငြလႊဲဒိုင္ႀကီးကို ေကာ္မတီလူႀကီးေတြကို ဖုန္းဆက္ၿပီးေတာ့ ေငြေပါက္ေစ်းကိုေမးေစပါတယ္။ ျမန္မာက်ပ္ေငြ ဘယ္ေလာက္ ရန္ကုန္ ေကာ္မတီကို ေရာက္မယ္ဆိုတာကို ေမးေစပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ  ေကာ္မတီ၀င္တစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ မဟာခ်ိဳင္က ရခိုင္ပြဲစားတစ္ေယာက္ က အလွဴေငြမ်ားကို သူကိုယ္တိုင္လႊဲရမွ လက္ခံမယ္။  မဟုတ္ရင္ သူေကာက္ ခံလာတဲ့ မဟာခ်ိဳင္က အလွဴ ေငြေတြကို သူ မလွဴႏိုင္ဘူးလို႔ ေျပာပါတယ္။ ေငြကဘယ္ ေလာက္ကြာ ေနသလဲဆိုေတာ့ သူ႔ကိုလႊဲခိုင္းလွ်င္ က်ပ္ေငြ ေလးသိန္း ကြာေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေကာ္မတီက ေနာက္ထပ္ ကူညီစရာ ကိစၥရပ္ေတြမွာ လက္ တြဲ လုပ္ၾကရအံုးမွာျဖစ္တဲ့အတြက္ ဒီတစ္ႀကိမ္ကိုေတာ့ လႊဲပါေစဆိုၿပီး ေကာ္မတီက လက္ေလွ်ာ့ေပးခဲ့ ရပါ တယ္။ က်ပ္ေငြေလးသိန္း ဒုကၡသည္ေတြလက္ထဲကိုမေရာက္ျဖစ္သြားခဲ့ပါတယ္။

               ဒါေၾကာင့္  ထိုင္းေတာင္ပိုင္းေနရာအခ်ိဳ႕က ရခိုင္လူမႈအဖြဲ႔အစည္းငယ္ေလးေတြဟာ ကိုယ့္ ေငြကိုကိုယ္ ရန္ကုန္သြားလွဴၾကတယ္။ အင္တာနက္ထဲက  သတင္းေတြကို ေရာင္စံုစာေစာင္ထုတ္ၿပီး လုပ္စားတဲ့ ရခိုင္အဖြဲ႔တစ္ခုက ဂီရိ အပ်က္အစီးေတြကို ဓါတ္ပံုသြားရိုက္မယ္။ မွတ္တမ္းသြားယူမယ္။  ဒီေကာ္မတီက လမ္းစရိတ္ေပးရမယ္လို႔ မရွက္မေၾကာက္ေျပာတာကို အမုန္းခံၿပီး ပယ္ခ်ခဲ့ရေသးတယ္။

          နာဂစ္ေဘးဒုကၡမွာေရာ  ဂီရိေဘးဒုကၡမွာပါ ရဟန္သံဃာေတြ လူပုဂၢိဳလ္ေတြရဲ႕ သေဘာသဘာ၀ ေတြကို သိရွိခြင့္ရရွိခဲ့တယ္။ ေဘာင္ခ်ာေတြအလြဲသံုးစားလုပ္၊ အလွဴပစၥည္းေတြကိုေဖ်ာင္ပစ္  အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိခဲ့ၾကတယ္။ သူတို႔ကိုယ့္က်င္နဲ႔သူတို႔သမိုင္းေရးထိုးခဲ့ၾကတယ္။

  ေအာ္…မေတာ္ေလာဘ ေနရာတိုင္းမွာရွိတယ္ဆိုတာ နာဂစ္နဲ႔ ဂီရိက  က်ေနာ့္ကို သက္ေသျပခဲ့တယ္။ ေဘးဒုကၡကူညီေရးကို သန္႔ရွင္းစြာ လုပ္ကိုင္ေပးခဲ့ၾကတဲ့ ေကာ္မတီမ်ားအားလံုးကို အစဥ္ေလးစားလွ်က္

ေက်ာ္ေသာင္း

 

ေရႊလုပ္သား